تشنه ام از التهاب دوریت
با نگاهت جرعه ای آبم بده
خواب خوش با چشم من بیگانه است
آشنا با مهد خود خوابم بده
پیرم و بی تاب پلکی مانده ام
همچو کودک وعده ی تابم بده
طعم مستی نیست مانا ماندگار
قطره ای از آن می ِ نابم بده
عاشقم ابواب دنیا بسته است
چشمکی زن ره به آن بابم بده
چون دماوندم ، اسیر جور و برف روزگار
با گل ِ روی بهاری ، مژده ی شابم بده
کی شود آزاد از تصویر هستی این حقیر!؟
خشک و تسلیم جای در آن بیکران قابم بده !
رهنما رحمی نما و عاشقت را دستگیر
راه و بیراهه ندانم ، تربتت یابم بده .
(مهرداد)
عمرتان بلند و با عزت ،سایه وجودتان مستدام باد.
غمت رو نبینم ...
ممنونم عزیزم
امیدوارم خوشی میهمان همیشگی دلت باشه
khubi mehrdad?
hasti?
سلام
سپاسگزارم .
سلام برادرزاده مهرداد ٬امروز چند بار پرواز کردم تا کهکشان وکنار نهر رجعتتون نشستم و گوارابود ٬ عالی بود .خیلی
یکی دو بیتش بیشتر به دلم نشست ...
سلام عمه طهورا
خوشحالم به آسمون افتخاردادید.
ممنونم ازت پیشاپیش یلدا مبارک .
خواب خوش با چشم من بیگانه است
آشنا با مهد خود خوابم بده ...
آخخخ که چه حرف دل بود این شعر و بخصوص این بیتش !
سلام داداش . نبینم دلگرفتگی و التهاب درون و برف و سرمای دل مهربونتون رو !
همیشه شاد و سلامت باشید .
سلام
خوشحالم که خوشتون اومد .
با داشتن خواهر مهربونی مثل شما مگه میشه ملتهب بود !؟
همیشه خندان باشی اینطوری :
ببخشید برادر میشه بپرسم شاب در این عبارت :" مژده ی شابم بده " یعنی چی ؟
شاب یعنی جوانی...
سلام مهرداد عزیز...
واقعا لذت بردم...
گویی یک مدح عاشقانه.. یک شعر عارفانه ..و یک ترانه کودکانه در هم ادغام کرده و چنین شعری زیبا وآهنگین سروده اید !! ...
نوعی سبکباری و وجدی خاص بهمراه داشت...
ضمنا اون شاب و یاب هم خیلی قشنگ تو بیت ها جاافتاده..
ممنون از تابش مهردانه های مروارید کهکشان تان...
سلام مامانگار عزیز
ممنونم از لطف و محبتتون.
..یااللله...یااللله...
صابخونه کجایید شما؟؟؟؟
سلام
شما محرمید نیازی به یا الله ندارین !
کمی گرفتارم خیلی کم میام نت .
سلام.
نه بابا...
پس گرفتار تر از ما هم هست...
سلام مهستی عزیز
جدا شماهم گرفتاری ؟!
آخر قصه را بردار و با خودت ببر ...
همان یکی بود و یکی نبود !
همان گنبد کبود را برای من بگذار ....
در فکر شروعی دوباره ام !
من بودم و هنوز کس دیگری نبود !
همیشه یه نفر توی قصمون قهرمان میشه و ماندگار!
اونوقت منصفانه نیست بگیم یکی بود بلکه یه دنیاست....
سلام مهرداد جان
یه غزل قشنگ
و یه حس قشنگ تر
دستت درد نکنه
سلام
ممنونم عزیز
تشنه ام از التهاب دوریت
بانگاهت جرعه ایی آبم بده
تشنه ی یک حضور که باشی ؛ حضوری که دوری اش وجود را به التهاب بکشد ؛ فقط عطش این تشنگی را نگاه او توانش هست فرو نشاند و نه تصویر و یا وصفی از آن نگاه....
خواب خوش با چشم من بیگانه است
آشنا با مهد خود خوابم بده
چه آرامش لطیفی در فرجام خوش این بیت دل را آرزومند استجابت حاجت این خواهش میکند
سپاس مهرداد جان
شعرت نم نم زیبای احساسی لطیف بود ؛ درست مثل نم نم بارانیکه انسان دوست دارد بدون چتر زیر آن قدم بزند
تشنه ی حضور که باشی ، سراب به آنجا میبرد که هزار دریا نتواند !
سلام سپهر عزیز
حضورت هماره خوش حالم میکند و کلامت آب گرمیست بر یخبندان دل !
ممنونم بزرگوار
درود بر شما
مطالب جالب نوشتی
خوشحالم از اومدنم
سلام
خیر مقدم عرض میکنم.
ومن هم