مرا صدا کن

از  بارگهت یارا 

گر آیدم این پیغام  

با شوق بشویم دست 

از این همه خواهش ها 

عمری به عبث بودم 

افسوس که کج بودم 

حالا که سبکبالم 

حل کن تو معما را 

هر لحظه در این محبس! 

کوهی دهد آزارم 

جز خاطر وصلت نیست 

امید مداوا را 

در بازی این دنیا 

مسپار دلت زیرا 

خوش بین بجوی آب 

در خواب مگر بیند 

زیبایی دریا را ! 

ای مرغ خوش آهنگم 

آرام بخواب امشب  

شاید که نبینی باز 

آرامش فردا را...... ! 

(مهرداد)