دالان عشق

دلربا گرچه در این دنیاهمه محتاج یکدیگر شدیم 

مبتلای یکدگر در خلوت وپنهان شدیم 

نیک میدانیم ما در شادی و شیون همه 

لازم وملزوم یکدیگر در این پیکر شدیم 

این  همه   سودا   کنار  و  سوزش  سرما   سوا 

عاشقی میهمان دل ها گشت و خاکستر شدیم 

عشق آمد بر سر این سفره وبرکت فزون 

از قدوم نازنینش صاحب دولت شدیم 

عشق را پنهان چرا؟ با شوق بر طبلش زدیم 

زان گوارا مستی اش، با مثل خود یارش شدیم 

سالها دل در مسیر زندگی ره مینمود 

با طلوع عاشقی شیدای بد راهش شدیم 

گر ز رندان اندرین دوران بپرسند حال ما 

از حسادت دیده گان بندند، که دیوانه شدیم 

حضرتا شکرت سزاوار است این مخلوق را 

رمز را رؤیت نمودی، وارد دالان شدیم 

هست هر دم نیتم جان را فدای عشق کنم 

ما به قصد بندگی وارد به این محضر شدیم 

گر چه در بازی عشق مشهور دورانیم ولی 

حسرتا حکم است ما را، تارک دنیا شدیم 

(مهرداد)